Video Sources 0 Views Report Error
The Artist (2011) บรรเลงฝัน บันดาลรัก
Synopsis
ความวิจิตรของภาพยนตร์เงียบ The Artist คือภาพยนตร์เงียบในยุคปัจจุบันที่เคารพหนังยุคภาพยนตร์เงียบในอดีตได้อย่างดีเลิศ ด้วย 5 รางวัลออสก้า รวมถึงสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม คงไม่มีอะไรติดใจถึงความดีงามทั้งเนื้อหา+วิธีการสร้าง ตัวหนังแสดงให้เห็นถึงมนต์เสน่ห์ของภาพยนตร์เงียบให้คนรุ่นหลังได้มองเห็นคุณค่าในรายละเอียดต่างๆ ที่บรรจงใส่อย่างตั้งใจ สำหรับเรา ‘The Artist’ ถือเป็นตัวแทนของหนังยุคปัจจุบันที่สร้างขึ้นเพื่อเคารพหนังยุคก่อนหน้านี้ อนึ่ง เหมือนงานคืนสู่รุ่นที่คนรุ่นใหม่จัดให้คนรุ่นเก่าจนหายคิดถึงกันแน่นอน (ถ้าคนรุ่นนั้นยังอยู่ดูนะ) ยิ่งกว่านั้น ยังสามารถดึงใจคนรุ่นใหม่ให้หันมาสนใจวิวัฒนาการของหนังเงียบหรือวิวัฒนาการของโลกภาพยนตร์ ตลอดระยะเวลาที่ดูนั้นจึงเปรียบเสมือนนั่งดูประวัติศาสตร์ของโลกภาพยนตร์ผ่านตัวละครในเรื่องที่แฝงอยู่ด้วยเสมอ จนไปถึงดนตรีประกอบที่ถือเป็นหัวใจหลักที่ช่วยกระตุ้นระหว่างรับชมยังทำได้ดีและต้องบอกว่า ‘ละมุมมาก’
หนังเล่าเรื่องราวของ ‘George Valentin’ พระเอกภาพยนตร์เงียบผู้โด่งดังที่กำลังจะพบเจอกับกาลเวลาแห่งความเปลี่ยนแปลงจากภาพยนตร์เงียบเป็นภาพยนตร์พูด และเขานั้นปรับตัวกับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ไม่ทันหรือเขาไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเลยด้วยซ้ำ เพราะความทะนงตนทำให้เขาต้องพบบทเรียนสุดแสนลำบากในชีวิต สวนทางกับ ‘Peppy Miller’ สาวนักเต้นที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นแค่ตัวประกอบให้หนังของ ‘George Valentin’ ที่กำลังเจริญหน้าที่การงานและกลายเป็นที่รู้จักจากภาพยนตร์พูด ทั้งสองคนมีความพิเศษต่อกันมาตั้งแต่แรกพบ บทพิสูจน์ระหว่างความรักของทั้งสองเลยเปรียบเสมือนภาพยนตร์เงียบและภาพยนตร์พูดที่กำลังพยายามหารอยเชื่อมระหว่างกันผ่านตัวละครสองตัวได้อย่างแยบยล ละเมียดละไม คลุกเคล้าไปด้วยมนต์เสน่ห์
อย่างไรก็ตาม หนังอาจจะไม่เหมาะกับทุกคนด้วยความที่คงสไตล์แบบฉบับภาพยนตร์เงียบ อาจทำให้บางคนไม่สนุกไปกับสิ่งต่างๆที่หนังนำเสนอหรืออาจไม่คุ้นชิน ถึงกระนั้น เรายังเชื่อว่าความสนุกของ ‘The Artist’ จะสามารถก้าวผ่านข้อจำกัดที่เฉพาะเจาะจงให้กระจายวงกว้างด้วยความ ‘คลาสสิค’ และความดีงามด้วยตัวของมันเอง การแสดงของ ‘Jean Dujardin’ เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังในการแสดงออกผ่านร่างกาย วิธีนำเสนอของภาพยนตร์เงียบนั้นแตกต่างจากภาพยนตร์เสียง คือนักแสดงต้องใช้ร่างกายในการสนทนาแสดงความรู้สึกแบบ ‘อวัจนภาษา’ เพราะฉะนั้นแล้ว นักแสดงในยุคปัจจุบันจะต้องเรียนรู้ถึงวิธีการนำเสนอในรูปแบบนั้น ซึ่ง ‘Jean Dujardin’ รวมถึง ‘Bé ré nice Bejo’ ได้ให้การแสดงที่น่าจดจำมากๆ นอกเหนือจากการแสดงที่ยอดเยี่ยมแล้วนั้น องค์ประกอบของหนังยังถูกจัดวางเพื่อโชว์สัญลักษณ์ต่างๆมากมายและสามารถแสดงภาวะอารมณ์ของตัวละครในห้วงเวลานั้นได้อย่างสวยงาม ดังนั้น ‘The Artist’ จึงเปรียบเสมือนตัวแทนภาพยนตร์เงียบที่หลงยุคมายังโลกอนาคต แต่สามารถสะกดผู้คนให้หลงใหลไปกับมนตร์เสน่ห์และความวิจิตรขององค์ประกอบที่เรียกว่า ‘ศิลปะเคลื่อนไหว’ ดังนั้น ภาพยนตร์เรื่องนี้จะสามารถพาเราย้อนอดีตกลับไปสัมผัสความรุ่งเรืองของภาพยนตร์เงียบ รวมถึง เข้าใจความดีงามของโลกภาพยนตร์ที่สามารถสร้างสรรค์จากอดีตจนถึงปัจจุบันได้อย่างแท้จริง สุดท้าย ‘เมื่อเวลาผ่านไป เราไม่สามารถหนีความเปลี่ยนแปลงไปได้ สิ่งที่ทำได้คือปรับตัวและเรียนรู้จากความเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นให้ได้ที่สุดในแบบที่เราเป็น’
